“A miña avoa”, polo Día Mundial da Poesía

Hoxe é o Día Mundial da Poesía e comeza a primavera.
Entre os poemas realizados polo alumnado de galego do IE Cañada Blanch destaca, polo cariño que hai detrás, esta elexía á súa avoa escrita por Diegos Ramos Suárez, de 6º de Primaria. “Moitos anos han de pasar para que dela me poida olvidar”.

A miña avoa

Este poema é para a miña avoa
que era especialmente boa.

O seu nome era Enriqueta
e sígome acordando do cheiro da súa chaqueta.

Na súa cara un sorriso cando nos vía chegar
e nos seus ollos morriña cando nos vía marchar.

Na súa bonita casa,
ela dos biscoitos facía a masa.

A ela gustáballe sentar no sofá
e sempre nos falba do seu “papá”.

O día da miña comuñón
disfrutou un montón.

Tiña un gran corazón
e gustaba do xamón.

A súa última neta foi Sofía
pero a todos os netos moito os quería.

Moitos anos han de pasar
para que dela me poida olvidar.

 

 

 

Deixa un comentario

*